از در شرکت اومدم بيرون، اميد اومده بود دنبالم با چشم دنبال ماشين گشتم ولي نديدمش.
من: ماشين و کجا گذاشتي؟
اميد: جاي پارک نبود مجبور شدم بذارمش تو کوچه. نرم نرمک تا اونجا ميريم من کمکت ميکنم.
براي رسيدن به کوچه دوتا پله خيلي غير استاندارد و بلند هست که پدر زانويه آدم سالم رو در مياره ديگه چه برسه به من.:sick
رسيديم به پله ها به اميد گفتم تو برو بالا پله وايستا کمک کن منو بکشي بالا(انگار قرار کوه نوردي داشتيم!) کنار پله ها يه خانم متکدي(گدا) نشسته بود که چادري سياه به سر داشت و اگه تو صورتش خيلي دقيق ميشدي ميتونستي فقط يه چشمش رو از وراي چادر تشخيص بدي ديگه نه دماغ ميديدي نه دهن نه حتي اون يکي چشمش روh. با کمک گرفتن از ديوار بغل دستم و دستان اميد به سختي پله اول خودم رو کشيدم بالا ولي واسه پله دوم پاي چپم عين يه تيکه گوشت کنارم آويزون مونده بود و اصلا از ارتفاع پله رد نميشد هرچي اميد تلاش ميکرد که شايد پام بالاتر بياد نميشد که نميشد واسه همين خم شد پامو با دست از زانو شکوند که رويه پله قرار بگيره اون خانم گدا اين عمليات نجات رو با اون يه چشم تيز بينش!!! زير نظر داشت و يهو بانگ برآورد
خانم: دخترم چشم خوردي… اينا همش نتيجه چشم سياهه… :nailbitingيه چيزي بهت ياد ميدم گوش کن خوب؟
من در حال زور زدن براي رد کردن پله)خوب.
خانم: چهار گوشه قران رو بزن تو آب پاک و اون آب رو بخور من چسبيده بودم به رختخواب خانم اومدم تو خوابم( احتمالا حضرت فاطمه رو ميگفت) اينو يادم داد خوردم خوب شدم حالا هم ببين تو اين هواي سرد نشستم اينجا( نمي دونم چرا خانم بهش نگفت گدايي کار بديه؟ فقط سرپاش کرد که بره گدايي تو کوچه ها:eyebrow) اگه نمي توني من برات انجام بدم.
من: (هن هن کنون و خسته از اين همه تلاش) نه ممنون خودم انجام ميدم.
در حال لنگ لنگان رفتن به سمت ماشين
خانم: يادت نره ها حتما انجام بده.
رسيديم به جايي که خيابون با پياده رو اختلاف سطح داشت و براي دسترسي به خيابون مجبور بودم يه ارتفاعي برم پايين همين که به اتکا بازو اميد يکم پام رو خم کردم زانو چپم از زير بدن در رفت و بدنم بين زمين و هوا معلق شد و اميد واسه نجات من از اون وضعيت، اشتباه هميشه گي رو انجام داد و به سمت جلو من و کشيد که جيغم در اومد:nailbiting
من: نه نه بدتم عقب
ولي کار از کار گذشته بود و تو سطح خيابون ولو شده بودم:waiting اميد سراسيمه مي خواست از جا بلندم کنه ولي من ريلکس نشسته بودم و مي گفتم نه الان وقتش نيست بايد به اعصابم مسلط بشم از اون طرف صداي خانمه بلند شد که
خانم: تو چشم خوردي دخترم… از چشم بترس
ديگه نزديک بود از خنده ضعف کنم تو اين هيري ويري ياد کتاب تن تن و ميلو افتاده بودم اونجاييش که يه دانشمند ديوونه دنگ دنگ ميزده به سنجش و ميگفت آخر زمونه مردم جدي بگيرد تا فلان ساعت ستاره نميدونم چي چي به زمين برخورد ميکنه و همه از بين ميريم.:shades
دو تا آقا دويدن طرفم براي کمک که در کمال خريت!!!!h دعوتشون به بغل شدن رو رد کردم و گفتم همسرم کمکم ميکنه.:loser
هيچي ديگه اين کل ماوقعه زمين زدن اميد خان گل و گلاب ما بود.:smug