فردا چهل روز از رفتنت می گذره.
فک کنم دیگه وقتشه رخت غم رو از دلم بدارم و برگردم به زندگی عادی که داشتم.
با تو تجربه های عالی داشتم چون تو خودت هم یک آدم عادی مثل خیلی از مردم نبودی…با همه سختی هایی که از سرگذرونده بودی به واقع زندگی کردی و فک کنم من هم همراه خوبی از این لحاظ برات بودم چون خودمم مثل تو کله ام بوی قورمه سبزی میده!.
می دونم که دلت نمی خواد گریه کنم و تحملش رو نداری برای همین دیگه بساط غم و غمگساری رو جمع می کنم از این به بعد.
بهم می گفتی “من عین ماهی لیزم” گفتم یعنی چی؟ گفتی یعنی اگه کسی تو شرایط سخت بذارتم(فشارم بده عین ماهی که تو دستشه) لیز می خورم و خودم رو از اون شرایط و چنگش آزاد می کنم… فک کنم شرایط برات سخت شده بود که لیز خوردی و رفتی.
روحت شاد و یادت گرامی عشقم.