من ویولت ، مبتلا به ام اس هستم.
از سال 1376 (97 )برام تشخیص ام اس داده شد با نوع عود کننده- فروکش کننده، ولی بدلیل استفاده از داروهای حال حاضر موجود در بازار همچون آونکس و بتافرون و تولید آنتی بادی برعلیه دارو سبب بدتر شدن حال عمومی ام شد و همین امر منجر به تبدیل بیماریم به نوع  پیشرونده ثانویه شده.
از سال 1385 (2006 )تزريق نوانترون رو شروع كردم. چون بدنم به هيچ دارويي در جهت پيشگيري از حمله هاي اين بيماري جواب نميده ولی اون هم بی اثر بود به همین دلیل در پاييز 1386 (2007)تو طرح آزمايشي تزریق سلولهاي بنيادين بطور داوطلبانه شرکت کردم و تزريق انجام دادم ولي تا الان  هيچ تغييري در جهت بهبودي احساس نکردم.
برای حرکت از واکر و ویلچر استفاده می کنم. قبلا سرکار می رفتم ولی به دلیل بدتر شدن حالم و احتمال زیاد آسیب دیدگی جسمی تصمیم گرفتم خانه نشین بشوم.
هدفم از نوشتن اين وبلاگ كمك به حفظ روحيه افرادي مثل خودمه كه بدونن با داشتن هر بيماري زندگي براشون به آخر نرسيده و راههاي زيادي براي لذت بردن از زندگي هنوزم وجود داره و قبولوندن به افراد سالم كه ميتونن بي هيچ دغدغه اي قلبشون رو در اختيار كسي بگذارند كه به ظاهر ناتواني در جسمش داشته باشه.
می نویسم ونوشته هام شرح ساده گذران زندگی و تلاش برای بهتر زندگی کردنه بارها خوانندگانم با من گریستن و یا از ته دل خندیدن. سعی کردم هنر لذت بردن از زندگی در هر شرایط سختی رو به دیگران نشون بدم و حتی بیاموزم.
اردیبهشت90(2011)