هم احساس خوبيه و هم رعب انگيزه که فکر کني تا حالا بدون وقفه 1000 پست نوشتي و هزار بار مردمي رو که اصلا نمي شناسي تو حريم خصوصي افکارت شريک کردي و از غم و شادي هات براشون گفتي … کساني که حالا از خانواده ات هم بهت نزديکتر شدن چون چيزهايي رو خوندن که تو شايد درخلوتت فقط واسه انگشتات زمزمه شون کردي.
از يکي دو هفته قبل که شمارشگر نوشته ها بهم خبر داد که پست به پست دارم به عدد 1000 نزديک و نزديکتر ميشم دلم به شور افتاد يه جورايي غنج ميزد يه حس خوب در عين حال دلهره آور … من که نويسنده حرفه ايي نيستم، همينکه تونستم بدون تعطيلي تا اين رقم خودم رو برسونم خيلي خوبه يعني عاليه.
پيدا کردن سوژه براي اين نوشته هم وسواس بيشتري رو طلب مي کرد، وقتي ايميل ماري رو گرفتم و درد دلي که باهام کرده بود خواستم همون روز جواب رو بدم ولي بعد فکر کردم اين حرف خيلي از شماها هم مي تونه باشه، پس چه بهتر که عمومي پاسخ بدم اون هم تو هزارمين پست اين وبلاگ.
قبلا هم گفتم، وقتي توسط زيتون و زهرا و هاله عزيز به عنوان يک بلاگر جديد معرفي شدم … نوشتن رو با ماکزيمم 100 تا خواننده در روز شروع کردم… هيچ وقت به اتفاقات روز دور و برم کار نداشتم چون اعتقادم اينه که زندگي اينقدر برام ساخته که جا براي حرف متفرقه نگذاره… از ابتداي وبلاگ نويسيم دايي عزيزم آدرس اينجا رو داشت ولي هيچ وقت حضورش رو برام پر رنگ نکرد، جز مواقعي که حالم خيلي بد بود و با تلفني که براي احوالپرسيم از خارج کشور ميزد يادم مي اومد که خواننده اينجاست…چون اون موقع کار ميکردم و در نتيجه امکانات شرکت مثل کامپيوتر و اينترنت نامحدود در اختيارم بود براي وبلاگ نويسي، بخاطر بعضي از طرز فکرام ترجيح دادم رئيسم از وجود وبلاگ اطلاع داشته باشه و بدونه دارم بعضي از اوقات بيکاريم رو به چه ترتيب مي گذرونم… بعد گذشت مدتي هم اميد با کامنتي که برام گذاشت خودش رو لو داد که اينجا رو مي خونه……….ولي خوب هيچکدوم از اين افراد بخصوص دو نفري که هر روز باهاشون چشم تو چشم بودم هيچ وقت طوري رفتار نکردن که من احساس بد و در نتيجه خودسانسوري بهم دست بده و بخوام چيزي رو کتمان کنم حتي اگه اون مورد بخواد خصوصي ترين حس ام باشه، نوشتم و نوشتم.
الان همين وبلاگ بالاي 2000 نفر خواننده داره و آشناهاي خيلي خيلي بيشتري اينجا رو مي خونن از دکتر معالج بگير تا همين آخري که فاميل خيلي نزديکم بود و اينقدر معرفت داشت که بگه منم بازي، من تو مجله مصاحبه کردم تو روزنامه ازم نوشتن و عکسم رو چاپ کردن تو تلويزيون درون و برون مرزي معرفي شدم بخاطر انجام تزريق سلول بنيادي بعنوان اولين نمونه تو بوردم … وقتي وارد جايي ميشم بخاطر وضعيت خاص جسمانيم بدون اينکه احتياج به معرفي کردن باشه اگه کسي يکبار هم وبلاگ رو خونده باشه حدس ميزنه که نويسنده اون مي تونه من باشم.
کافيه کلمه ام اس رو سرچ کني قبل از هرجاي ديگه،حتي سايت رسمي انجمن ام اس ايران، وبلاگ من يافت ميشه به همين سادگي… پيدا کردن من براي کسي که در پي اون باشه راحتر از خوردن يک ليوان آب.
فکر نمي کني حتي يک مورد از اين همه موارد متعدد مي تونه براي خودسانسوري يک بشر کافي باشه؟
عمق فاجعه رو از اينجا بدون که رفته بودم خونه دوستم(که خيلي هم رفت و آمد نداريم) بهم گفت ويولت عکست رو تو همشهري چاپ کرده بودند؟ گفتم چطور؟ گفت من که نديدم نويد(همسرش) اومده بود خونه روزنامه رو گرفت جلوم گفت نگاه کن ويولته!!.
من خورده برده ايي با هيچ کسي ندارم و همينم که هستم ادا هم براي کسي در نميارم عادت هم ندارم هيچ حسي رو تو خودم کتمان يا سرکوبش کنم ولي حق بده که دلم نخواد حسي که حالا با ديدن يک آدم نوعي درمن زنده شده رو مثلا همسر دوستم که سالي يک يا دوبار مي بينمش هم ازش خبر دار شه و با خودش فکر کنه اين يعني چي؟ پس اميد اين وسط چيکاره است؟
همين سبب ميشه که پناه ببرم به استعاره و انتزاع و همچين مواردي رو اون لاماها قايم کنم …چند وقتي دچار بحران روحي شديدي شدم و واقعا خودم رو گم کرده بودم و نمي تونستم حس واقعي رو از غير واقعي تشخيص بدم … مرتب براي خودم مي نوشتم يعني با خودم درددل مي کردم…خيلي از اين نوشته ها پابليش نشد چون فکر کردم حالا من با 100 نفر احساس صميميت کنم اون 1900 نفر بقيه چي؟
اينجا چيزي از حس هاي بدم منتشر نشد چون فکر کردم وبلاگ گنجايش و پذيرش اين قضيه رو نداره … حالا يکي يا دوتا نوشته ممکنه گريزي زده باشه به اون روحياتم… يعني واقعا حق اينکار رو هم ندارم؟ و بايد سير تا پياز يک واقعه رو مثل هميشه توضيح بدم که خداي نکرده کسي نفهميده از اينجا نره؟
من هنوزم همون ويولت جسور و بي پروا در بيان احساساتش هستم بدون ذره ايي تغيير فقط نوع نوشتن اونم در بعضي موارد خيلي خاص دچار دگرگوني شده …ميدوني مشکل اينجاست که ويولت مجازي وبلاگ “من و ام اس” حالا ديگه خيلي حقيقي. ontknow
دنباله مطلب ايميل دريافتی منه،فقط يه سئوال چرا فعلهات همه گذشته است؟يعنی ديگه دوستم نداری؟:sad
لينک دانلود آهنگ Around the world

Continue Reading »