براي انجام کاري من و گذاشته بود تو ماشين و رفته بود … نيم ساعت که گذشت، سعي کردم با زير و رو کردن داشبورد و کاغذهاي داخلش و مطالعه اونها!! سرم رو گرم کنم :shades… باز هم زمان گذشت و هنوز پيداش نبود … يادم رفته بود قبل بيرون اومدن از خونه موبايل رو بزنم تو شارژ و الان هم 2% بيشتر باطري شارژ نداشت، نه مي تونستم بازي کنم و نه آهنگ گوش بدم حتي نمي تونستم هي زنگ بزنم بهش و غر بزنم که کجايي؟ پس چرا نمياي؟:eyebrow… پاي راه رفتن هم که نداشتم نمي تونستم از ماشين پياده شم و واسه خودم قدم بزنم … از شانس من خيابون هم خلوت بود و هيچ سوژه سرگرم کننده و رفع فضولي تا شعاع 5 کيلومتري ديده نميشد h… دوساعت گذشته بود و هنوز نيومده بود … به معناي واقعي کف کرده بودم:yawn، عضلات پام از يکجا بي حرکت موندن خسته شده بود و شروع کرده بود به پرش! … تو دلم شروع کرده بودم به خودم فحش دادن تا ديگه من باشم پيشنهاد بدم، تو که مي خواي به کارات برسي منم مي شينم تو ماشين که هوايي به کله ام بخوره!:angry… يه تاکسي کنار ماشين وايستاد و پسر جووني ازش پياده شده ظاهرش رو زير نظر گرفتم( فضولي از بيکاري که بهتره!) پسري بود حدود 23 يا 24 ساله با قدي متوسط با ريشي کوتاه رو چونه بدون سيبيل کيفي رو به کمک بندش کج انداخته بود و کلاهي رو که مدل کلاه ماهيگيرها بود بين کيف و شکمش بند کرده بود، خيلي سريع کرايه رو پرداخت کرد و خيز برداشت براي رد شدن از خيابون … در همون لحظه بخاطر حرکت ناگهاني پسرک کلاه از کيف رها شد و افتاد کف خيابون بدون اينکه صاحبش متوجه افتادن اون بشه… از زير چشم تمام اتفاقات رو زير نظر داشتم آخ جون استرس آخ جون هيجان بالاخره يه اتفاق غير معمول تو اين خيابون خلوت افتاد:hug، الان پسره بدون اينکه متوجه فقدان کلاه بشه ميذاره ميره و وقتي بفهمه چقدر غمگين ميشه بخاطر از دست دادن کلاه :sad… با هيجان خودم رو کشيدم به سمت شيشه راننده که پايين بود و داد زدم آقا آقا ،،، کلاهتون … و با دست اشاره کردم به کف خيابون جاييکه کلاه افتاده بود … پسرک با لبخند برگشت و ازم تشکر کرد و خم شد و کلاه رو برداشت… کاشکي ميشد يه نيم ساعتي وا مي ستاد و باهام حرف ميزد که حوصله ام سر نره … بازم خوبه با اين هيجان پيش اومده روزم ساخته شد ومي تونستم يه نيم ساعت ديگه هم تو ماشين منتظر برگشتنش بشينم.:teeth