گل گفتی ویولت جان!
این آدمهایی که اینطور حرف زدن را نوعی “کلاس” میدانند اغلب دو گروه هستند:
افراد ساکن ایران که گاهی حتی تسلط کامل هم به یک زبان دوم ندارند اما خدا میداند چرا لهجه زبان ندانسته را میگیرند و از کلماتش در عوض کلمات زبان مادری استفاده میکنند.
دسته دوم افراد ساکن در سایر کشور ها هستند که مخصوصا اگر در سن بالای 25 سال کوج کرده باشند میتوان گفت که تقریبا غیر ممکن است زبان مادری را فراموش کنند.
حتی در مورد خودم که هرگز فارسی حرف نمیزنم هم این فراموشی اتفاق نمی افتد. فقط در روزهای اول ورود دوباره به ایران باید دقت کنم که به فارسی فکر کنم تا مکث نداشته باشم و ضمنا جملات و عبارات را از اول به فارسی تشکیل دهم و ترجمه نکنم. همین!
این دوستان باید بخاطر داشته باشند که این نهایت ناتوانی ذهنی است: یاد گرفتن یک زبان و فراموش کردن قبلی!!
فرد توانا آنی است که به زبانهای متعدد تسلط دارد و قادر است هرکدام را با تلفظ و لهجه درست صحبت کند و دامنه لغاتش نیز در هر کدام وسیع باشد. این درسی بود که همیشه از پدرم گرفتم که در عین تسلط به زبان و ادبیات فارسی و متون قدیمی و اشعار زبان مادری اش آذری را به زیبایی صحبت میکند و ترکی استانبولی انگلیسی عربی و فرانسه را با فصاحتی صحبت میکند که شنونده را به تعجب وا میدارد. لابد او هم به زعم دوستان باید برای بالا رفتن کلاسش وانمود کند که آذری را یادش رفته!!
(استفاده از لغات فنی و علمی که معادل پارسی شان گویایی کمتر از لغت اصل دارند شامل این توضیح نمیشوند.)
سینا در تاریخ سپتامبر 4th, 2012 ساعت 5:18 ب.ظ
پاسخ داد :
صد درصد موافقم. کسی که اینطوری حرف می زنه یا عمداً و برای افه این کار رو می کنه یا مغزش گنجایش یادگیری دوتا زبون رو نداره.
بعضیا که دیگه آخرشن. از خارج که میان مثلاً به سیب اشاره می کنن و از بقیه می پرسن “شما به این چی میگین؟” یعنی خودشون رو هم جزء ما حساب نمی کنن!
واي خدائيش باحال بود ، خيلي براي خنده بهش نياز داشتم . حالا من هم شما رو بخندونم : بنده خدا حدود 65 سالشه و ميگه : بچه هام سفر رفتند آنتاليا ما تو انترنت و فلس بوك ديدمشون )))))) بعدش مي موني چي جواب بدي . فقط مي خندي ….
خوب باشي عزيزم
بچه های من فارسی انگلیسی روقاطی حرف میزنن…چون دایره ی لغات فارسیشون محدود
یه باربرای دخترم همه چیز خریدم
میدونی ازذوقش چی گفت
به انگلیسی گفت
Thanks mom you made my
سرتاپا
عزیز دل عمه این کلمه کادو هم یک کلمه خارجیه، اما این کلمه خارجی بقدری قدیم وارد فرهنگ ما شده که اصلآ متوجه اش نیستیم، کلمه فارسی میشه هدیه یا پیشکش، ارمغان، تحفه حالا دیگه آیا این کلمات هم فارسی هستند یا نه هرچی گشتم چیزی پیدا نکردم، منظورم اینه که بسیاری کلمات که در فارسی داریم از زبانهای خارجی گرفته شده ، زبان زنده همینه ، من شخصا نه گیفت میگم نه قیفت و همون کلمه کادو رو استفاده میکنم امابا این آگاهی که نه این فارسیه و نه اون، بعد از اینم که فهمیدم که پارسی رو عربها به ما خطاب کردند به یاد پارس سگ دیگه پارسی هم نمیگم !!!
فقط برای اینکه ببینی زبان پارسیوا (پارسی) چیه : http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C_%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86
این دوست ۶۵ ساله هم که نمیتونه بگه فیس بوک دیگه خیلی جالب بود شاید مال دهاتی چیزی بوده یا داشته مسخره میکرده مثل بعضی دوستان که میگن فضول بوک
[پاسخ]
گل گفتی ویولت جان!
این آدمهایی که اینطور حرف زدن را نوعی “کلاس” میدانند اغلب دو گروه هستند:
افراد ساکن ایران که گاهی حتی تسلط کامل هم به یک زبان دوم ندارند اما خدا میداند چرا لهجه زبان ندانسته را میگیرند و از کلماتش در عوض کلمات زبان مادری استفاده میکنند.
دسته دوم افراد ساکن در سایر کشور ها هستند که مخصوصا اگر در سن بالای 25 سال کوج کرده باشند میتوان گفت که تقریبا غیر ممکن است زبان مادری را فراموش کنند.
حتی در مورد خودم که هرگز فارسی حرف نمیزنم هم این فراموشی اتفاق نمی افتد. فقط در روزهای اول ورود دوباره به ایران باید دقت کنم که به فارسی فکر کنم تا مکث نداشته باشم و ضمنا جملات و عبارات را از اول به فارسی تشکیل دهم و ترجمه نکنم. همین!
این دوستان باید بخاطر داشته باشند که این نهایت ناتوانی ذهنی است: یاد گرفتن یک زبان و فراموش کردن قبلی!!
فرد توانا آنی است که به زبانهای متعدد تسلط دارد و قادر است هرکدام را با تلفظ و لهجه درست صحبت کند و دامنه لغاتش نیز در هر کدام وسیع باشد. این درسی بود که همیشه از پدرم گرفتم که در عین تسلط به زبان و ادبیات فارسی و متون قدیمی و اشعار زبان مادری اش آذری را به زیبایی صحبت میکند و ترکی استانبولی انگلیسی عربی و فرانسه را با فصاحتی صحبت میکند که شنونده را به تعجب وا میدارد. لابد او هم به زعم دوستان باید برای بالا رفتن کلاسش وانمود کند که آذری را یادش رفته!!
(استفاده از لغات فنی و علمی که معادل پارسی شان گویایی کمتر از لغت اصل دارند شامل این توضیح نمیشوند.)
[پاسخ]
صد درصد موافقم. کسی که اینطوری حرف می زنه یا عمداً و برای افه این کار رو می کنه یا مغزش گنجایش یادگیری دوتا زبون رو نداره.
بعضیا که دیگه آخرشن. از خارج که میان مثلاً به سیب اشاره می کنن و از بقیه می پرسن “شما به این چی میگین؟” یعنی خودشون رو هم جزء ما حساب نمی کنن!
[پاسخ]
[پاسخ]
بايد به اين جور افراد همين جوري جواب داد واقعا
[پاسخ]
واي خدائيش باحال بود ، خيلي براي خنده بهش نياز داشتم . حالا من هم شما رو بخندونم : بنده خدا حدود 65 سالشه و ميگه : بچه هام سفر رفتند آنتاليا ما تو انترنت و فلس بوك ديدمشون
)))))) بعدش مي موني چي جواب بدي . فقط مي خندي ….
خوب باشي عزيزم
[پاسخ]
[پاسخ]
[پاسخ]
حالامنم ازسرتا پایه چیزی بگم بخندی
بچه های من فارسی انگلیسی روقاطی حرف میزنن…چون دایره ی لغات فارسیشون محدود
یه باربرای دخترم همه چیز خریدم
میدونی ازذوقش چی گفت
به انگلیسی گفت
Thanks mom you made my
سرتاپا
هاهاها فکرکن
[پاسخ]
عزیز دل عمه این کلمه کادو هم یک کلمه خارجیه، اما این کلمه خارجی بقدری قدیم وارد فرهنگ ما شده که اصلآ متوجه اش نیستیم، کلمه فارسی میشه هدیه یا پیشکش، ارمغان، تحفه حالا دیگه آیا این کلمات هم فارسی هستند یا نه هرچی گشتم چیزی پیدا نکردم، منظورم اینه که بسیاری کلمات که در فارسی داریم از زبانهای خارجی گرفته شده ، زبان زنده همینه ، من شخصا نه گیفت میگم نه قیفت و همون کلمه کادو رو استفاده میکنم امابا این آگاهی که نه این فارسیه و نه اون، بعد از اینم که فهمیدم که پارسی رو عربها به ما خطاب کردند به یاد پارس سگ دیگه پارسی هم نمیگم !!!
فقط برای اینکه ببینی زبان پارسیوا (پارسی) چیه : http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C_%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86
این دوست ۶۵ ساله هم که نمیتونه بگه فیس بوک دیگه خیلی جالب بود شاید مال دهاتی چیزی بوده یا داشته مسخره میکرده مثل بعضی دوستان که میگن فضول بوک
[پاسخ]