“…ديگه به عقلم نمي رسه چيکار مي تونم بکنم. ساعت از نيمه شب هم گذشته. زنگ زدم به پليس راه مي گم تو جاده شمال تصادفي گزارش شده؟مي گه کدوم جاده؟ … مکث مي کنم، اصن نمي دونم کجاست کدوم طرف؟ خدايا چيکار کنم؟… زنگ ميزنم به پدرش ودر حاليکه دماغ بالا مي کشم و سعي مي کنم از بين بغضي که راه گلوم رو بسته حرف بزنم ميگم شما يک کاري بکنيد قرار بوده سر شب تهران باشه ولي هيچ خبري ازش ندارم مي پرسه کدوم طرف رفت؟ نمي دونم… ساعت 4 صبح با صداي گردش کليد از روي مبل مي پرم…”
هيچ وقت نخواستم کسي و محدود به خودم بکنم و بگم يا من يا هيچ کس ديگه. نخواستم به اجبار پيشم بمونه همه چيز بايد براساس اختيار باشه و انتخاب.
وقتي گفت نمي خوام ازدواج محدودم کنه و اسير. دلم مي خواد برم مسافرت ولي تنها و مجردي و با دوستام… گفتم برو ازدواج محدوديت نيست، انتخابه.
ولي توقع نداشتم در ازا اين بلند نظري و فکر فراخ بهم دروغ بگي . جاي شرق سر از غرب دربياري. جاي مسافرت مجردي براي انبساط خاطر با مادرت بري بدون من فقط به صرف خاله زنک بازي.
وقتي دروغ و پشت هم اندازي وارد يه رابطه شد،هرچقدر هم افلاطوني. هيچ ماله ايي نمي تونه صافش کنه … تمومش ميکنم.
محسن چاووشی
اينطوری هم ميشه من با به درک موافقم فکر کنم آهنگ جو گيرت گرد#thinking روح تو هم سرکش وعاصی شد . من ۱۴ ساله جدا شدم و از روز اول با فلش بک مخالف بودم تحليلت می بره . بانوی اول زندگی هر مردی مادرشه اگر مال قديم نيست سعی کن ببخشی اگر مال قديمه باز هم سعی کن ببخشی خوب يک روش است چشماتو می بندی وکسی که ناراحتت کرده مجسم می کنی روی سن يک تاتر بزرگ نور هم روش افتاده بعد هر چی دلت می خواد بهش می گی هر بلايی هم دلت خواست سرش مياری جلو همه تکه تکه اش می کنی چوب وماتحت واين حرفها از خجالتش در می ای حالت که جا امد نفر بعدی مامانش ان هم همينطور تعد نی بخشی اش و اين بخشيدن ها ادامه پيدا می کنه مثلا تا معلم کلاس اولت مادرت پدرت وهمه و
با همان ترتيب . اين به روند بهبود بيماريت کمک ميکنه. دروغ خيلی ادم را ازار می ده. و معمولا از برسه دوروغی که به کسی صدمه جبران نا پذير بزنه خوب تکليف دروغگو روشنه ولی يک دروغی را ميگند که کسی ناراحت تشه . واين از ان دروغ ها بوده. مردی که دروغ نگه کمپيدا می شه يا پيدا نمی شه
#sad
سلام
از جواب کامنت ها متوجه شدم حاله خوشی نداری متاسفم کاش ما آداما فیفهمیدیم
*کاش میفهمیدیم که یکی دلهوره دارد تا صبح که یکی بیدار است و دعا میخواند*
#brokenheart
#angry همه همين طورند بدی دارند خوبی دارند . خودت را ازار نده بيماری نا هماهنگی جسم با روحه روحت بخشيدن را شروع کنه جسمت قوی ميشه هر چه بيشتر ببخشی برای خودت بهتره . اين کامنت وقبلی خصوصيه برای تو مرد ها نمی شه کنترل گرد يا صاحبشان شد . چون دروغها بيشتر می شن آن خانمهايی که با روش کنترل شوهر را نگه می دارن بيشتر پيچونده می شن عقيده تو هم خوب بوده که ازادی دادی باعث خروج انرژی های منفی و نيرو گرفتن برای روز های اينده ميشه قهر کن ولی جای اشتی بذار يک جرک برات می نويسم در اين رابطه دلت خنک شه. شوهره به زنه می گه تو چطور دعوامون می شه هيچی نمی گی فحش ميدم هيچی نمی گی پس چه جوری خودت را ارام می کنی؟ زنه ميگه می رم توالت را می شورم. مرده می گه چه رلطی داره زنه جواب ميده با مسواک تو توالت دا می شورم
#laugh مردی که ميره تا نصف شب برات از مراسم نذری عکس می گيره يعنی براش مهمی ارزش بخشيدن داره#eyelash #kiss #flower
آی بدم مياد از مردهای بچه ننه #sick
افسوس برای زمان صرف شده.
که شايد در لحظه ديده نشده#nottalking
تغيير جهت خودش قدرت ميخواد که هر کسی نداره. شايد خيلی ها ترجيح بدن تو زندگی هم فقط باشن!
چی بگم والا..
ممنون از حضور سبزت
ولی چرا بی خبر می گفتی به يمن اين رخداد مهم تاريخی يه چيزی قربونی می کردم برات#grin #party #applause
ولی در کل ممنون
اميد وارم هميشه شاد باشی و به ما هم سربزنی
aare bara man vaghti vared e blog misham bedoone feshordane dokme ahang pakhsh mishe azizam.#kiss
ويولت عزيز.خيلی دوست دارم و وبلاگت رو هميشه ميخونم.اميدوارم هميشه خوشحال باشی و با اقا اميد هم آشتی کنی.#flower
متضرر اصلی اون کسی هست که محبتی و اعتمادی رو که از خودش در قلب تو بصورت سپرده داشته رو زايل کرده. هيچ امری در دنيا ، همزمان بی فایده و بی هزينه نيست.
آدمها گاهی برای اشتباهات کوچک هزينه های گزافی می دهند.
اينطور مواقع اون فرد در صورت ناچاری فقط می تونست وضعيت و محدوديت خودش رو برای تو تشريح کنه. اطلاع داشتن تو از زهر ماجرا کم می کرد.
ويولت عزيز و عاقل و بخشنده. تو به همون اندازه که قدرت عاشقی داری ُ مطمنا قدرت فراموش کردن هم داری. بقول نیچه (انسان آگاه نه تنها باید بتواند دشمنانش را دوست بدارد بلکه باید توان نفرت ورزیدن به دوستانش را نیز داشته باشد) . تو به اندازه خطا نمره ی منفی بده. اما اين فرصت رو هم بده که بتونه جبران کنه. همه ما معلم های کلاس اولمون رو دوست داريم و حتی اگر از دستش جريمه هم شده ايم باز برای ما آدم بزرگی است. چون به ما فرصت داده. فرصت تغییر و آموزش و پا گذاشتن در دنیای بزرگتر. از طریق سعی و خطا. در بزرگسالی می فهميم برای ياد گيری جهان متفاوت از جهان تنگ و بسته ای که در آن هستیم تا چه نیازمند توجه و مهربانی بیش از حد آدم بزرگی هستیم کها ترغیب مان کند از بازی دست بکشیم و در پشت نیمکت چوبی اجبار ، مشق درست واقعیت کنیم. و این فقط از بانوی خوش طینت کلاس اول ساخته بود و تو که دیگر آنقدر خوبی که دنیا با همه فراخی رفتارش پیش چشم ات کودکانه شده.
کودکی که گاهی پناه می برد به مادر. گاهی به سرگرمی و گاهی به عشق. آدمی که به ما حس بد منتقل می کند رو می تونیم از جهان فکر و احساس خودمون برونیم اما از حیطه ی وظیفه نه. اگر منصف باشیم می بینیم بطریقی به اون آدم مدیونیم. اینکه که با دروغ و بد بودنش باعث شده ما انسان با تجربه تری بشیم . نفرت و دل کندن هم گاهی به اندازه ی عشق ما رو بالغ می کنه. اما درد ناک .حس بد رو باید محاصره کرد. می شه با نوشتن از تلخی اش خلاص شد. روندن کسی از قلمرو عاطفه بادلیل و آگاهی، مثل مرگ باعث ایجاد حفره ای در قلب می شه که تنها با عاشقانه تر دوست داشتن اطرافیان و زیبایی های با ارزش جبران پذیره.
امیدوارم از کنار گود نکفته باشم لنگ اش کن.