خيلي ممنون از اظهار نظرهاي جالب و تفکر برانگيزتون در مورد سکانسي که گذاشته بودم.
بعضي ها کاملا درست و منطقي اظهار نظر کرده بودند که سبب شد منم تجديد نظري رو نوشته ام بکنم و بقول اکثريت همه وقايع رو تو يه سکانس نگنجونم گو اينکه محدوديت زماني هم گريبانگيرم هست با يک عالمه حرف که واقعاً هيچکدوم رو نمي تونم حذف کنم هم ميخوام بگم جدايي پايان زندگي عاطفي يک شخص نيست هم بايد بگم که بيماري هم پايان زندگي نيست از اون طرف بايد مشکلات شهري و ساختار اون رو که گريبانگير يک شخص کم توانه مد نظر داشته باشم و از طرفي نشون بدم که يک شخص سالم هم ميتونه عاشق و دلباخته کسي بشه که از لحاظ ظاهري و فيزيکي مشکل داره…، همه و همه اينها ميتونه خودش يه داستان مجزا باشه ولي من همشون رو جمع کردم تو يک داستان و بايد دونه به دونه شون رو بپرورونم و به هرکدوم کم توجهي کنم فيلمنامه در حد يک فيلم هندي درجه سه تنزل مي کنه!
انتقادات شما سبب شد به خودم بيام و سعي کنم از پوسته ويولت خارج شم و داستان پردازي ديگه ايي بکنم که صرفاً منطبق بر واقعيات نباشه.
بعضي ها هم انتقادات بظاهر غير سازنده داشتن که بهشون حق ميدم چون از قبل و بعد داستان خبر ندارند در نتيجه ربط منطقي هم بين حوادث نمي تونستن پيدا کنند.
نکته خيلي خيلي جالب اين بود که تنها دونفر به نکته ايي که بعدها تموم کننده فيلم هم هست اشاره کرده بودن آفرين ساناز و عسل جان به اين همه دقتتون.applause

دیدگاه ها خاموش