احساس رضايت از نوع درمان

پرسش: حدود يک سال و نيم پيش بيماري من تشخيص داده شده اگرچه از ان زمان تا به حال دو حمله داشته ام ولي اکثر علائم من برطرف شده و در حال حاضر کاملا خوبم. پزشک من اينترفرون برايم تجويز کرده که جلوي پيشرفت بيماري مرا بگيرد اما اين تزريقات برايم مشکل است من مي خواهم به چيزهاي ديگري در زندگي بپردازم ولي اين تزريقات مداوم بيماري مرا به يادم مياورد و مرا افسرده مي کند آيا راه ديگري غير از اين تزريقات نداريد؟
پاسخ: اين مسئله به اين بستگي دارد که شما چگونه در مورد آن فکر کنيد، شما فکر ميکنيد که تزريقات مکرر بيماري شما را به يادتان مي آورد و اين در حالي است که شما ترجيح مي دهيد به بيماري خود فکر نکنيد. اگر شما به تزريق دارو به عنوان اقدامي مهم که براي کمک به سلامت خود انتخاب کرده ايد نگاه کنيد خواهيد ديد که راحتر مي توانيد تزريقات را قبول کنيد بسياري از بيماران اين کار را کرده و موفق شده اند در نظر داشته باشيد که بعد از چند سال شما از خود خواهيد پرسيد که چه کاري براي کمک به سلامت خود انجام داده ايد؟ تعدادي از بيماران هستند که با وجود تزريق مکرر دارو بيماري شان پيشرفت کرده است اکثر اين بيماران اظهار مي کنند که علي رغم پيشرفت بيماري هنوز هم از تزريق دارو راضي هستند چرا که آنها مي دانند که هرکاري که امکان داشته براي کمک به خود و جلوگيري از پيشرفت بيماري انجام داده اند.
اين مسئله رضايت از خود به نظر من خيلي خيلي مهمه من هم احساس خوبي از تزريق يک روز در ميون آمپول به خودم نداشتم و اينکه صبح به صبح يه مشت قرص هرچند که 90% اش ويتامين و مکمله رو بعد صبحانه ام بخورم ولي حداقلش اينه که هيچ وقت احساس گناه اينکه کاري براي بدتر نشدنم انجام ندادم آزارم نميده و حتي اگه بدتر هم بشم فکر ميکنم من تلاش و مبارزه ام رو کردم.
خانمي رو ميشناختم که چهارسال سرطان بدخيم داشت طوري که دکترها مرتب به خانواده اش ياداوري ميکردن که ماکزيمم يک هفته ديگه زنده است ولي اين خانم خواست که مبارزه کنه و زنده بمونه و وقت يکهفته ايش رو به چهارسال کشوند.
در مورد بيماريتون يا هر مشکل ديگه تون مطالعه کنيد و بهترين روش کمکي به خودتون رو انتخاب کنيد از مبارزه هيچ وقت خسته نشيد که هميشه يک راه آخر باقي مونده که ازمايشش نکرديد:regular.
ويولت


دیدگاه ها خاموش