سه روزي که تو تبريز بوديم خوب بود و خوش گذشت و سعي کرديم از حداقل وقت حداکثر استفاده را بکنيم جاهاي زيادي رفتيم ازجمله مقبرة الشعرا که مکاني است براي دفن مشاهير تبريز از جمله شهريار، موزه ملي، مسجد کبود و ال گلي.
اونطوري که راهنماي مسجد ميگفت 230 سال قبل زلزله شديدي در تبريز مياد که به واسطه اون مسجد تقريبا ويران ميشه (عکسهاي موجود تو مسجد کاملا گوياي اين قضيه بود) و کم کم شروع ميکنن به مرمت مسجد و براي احترام به اصل اثر از شيوه ايتالياي براي مرمت استفاده ميکنن به صورتي که با توجه به آثار باقي مونده ادامه کار رو نقاشي ميکنن با رنگ کمي کمرنگ تر از اصل اثر.
قبر جهانشاه و خانم و دخترش که اونجا واقع بود بعد زلزله مورد دستبرد قرار گرفته بود (احتمال زياد به خاطر زيورآلاتي که باهاشون خاک بوده) و حتي به جنازه هاشون هم رحم نکرده بودن احتمالا مادر جهانشاه وقتي پسرش کوچيک بوده نفرينش کرده: الهي گور به گور شي!!!:confused
موزه ملي هم خيلي قشنگ بود بخصوص عکسهايي که از پادشاهان ساساني و هخامنشي گذاشته بودن، منو ياد مطلبي مينداخت که آواي دل لينکش رو گذاشته بود در مورد دماغ ايراني ها، تو عکسها دماغ و چشمها به حد افراط اغراق شده بود چشمها قد نعلبکي درانيده شده و قوز دماغ هرچه بيشتر بهتراين از مدل آقايون اون زمان. مجسمه اي بود به نام الهه زن خيلي با نمک بود چشما مدل اسپيرال بالا تنه لاغر و باريک با سينه هايي که انگار دوتا جوش بجاي سينه هاست با باسني الا ماشالله گنده !!!خلاصه لعبتي بود اين الهه زن گواينکه اون مرداي دماغ گنده چشم درونده همين زناي بي تناسب به دردشون ميخورده!:teeth
سنگ بسم الله رو هرچي از قشنگيش بگم کمه پس چيزي نمي گم.
طبقه پايين مجسمه هاي عظيمي بود در شرح حال و هواي انسانها به نامهاي مثلا انسان و جنگ يا پنج هيولاي درون يا خانواده پر جمعيت… بقدري ماهرانه و زيبا طراحي و ساخته شده بودند که هوش از سر هر بيننده اي ميبرد اگه اشتباه نکنم کار آقاي احد حسيني بود به نظر من اگه موزه رو بريد و زيرزمين رو بازديد نکنيد نصف عمرتون برفناست.
پيوست: متاسفم ولي امروز هيچ حال خوبي براي نوشتن و شرح و بسط دادن به موضوع ندارم ديروز يکي از بچه هاي دانشگاه بهم زنگ زد و بعد از کلي صغري کبري چيدن بهم گفت دوستي که قبلا در موردش نوشتم که سرطان داره فوت کرده… بد دنيايي همه بالاخره فراموش ميکنن بجز دختر کوچولو بي گناهش.:cry
ويولت