سلام به همه خوانندگان عزيز وبلاگ « ويولت »، انشاالله كه عيد همتون مبارك باشه و سال خوبي همراه با سلامتي وموفقيت رو شروع كرده باشين:teeth . امروز اولين روز سال جديداست ، پس بايد با انرژي مضاعفي اونو شروع كنيم چون آغاز يه راهه . راهي كه 365 كيلومتر طول داره وما (اگه مثل من دونده خوبي باشيم :tounge!!!) روزانه حداكثر يك كيلومتر از اونو مي تونيم طي كنيم :wink.
موقع تحويل سال داشتم به اين فكر مي كردم كه هر لحظه نسبت به لحظة مشابه خودش در 365 روز قبل ، لحظة تحويله.ولي اينكه ما فقط يكي از31536000 ثانيه هرسال رو به عنوان لحظه تحويل خيلي تحويل مي گيريم :whatchutalkingaboutعلتش چيه ؟
بنظرم رسيد كه علت خاصي نداره غير از اينكه يه سمبله ( فارسيش ميشه نماد ) و درواقع يه نقطة شروع جديده ، يه مبدا براي آغاز دوباره . مي خوايم به خودمون بگيم كه « گذشته ها گذشته » و باور كنيم كه با تمام خوشي ها وناخوشي هايي كه هر كدوم از ما در طول سال گذشته داشتيم ، بازم زندگي ادامه داره :
«…
زندگي يعني: يك سارپريد.
از چه دلتنگ شدي؟
دلخوشي ها كم نيست: مثلا اين خورشيد،
كودك پس فردا،
كفتر آن هفته.
… يك نفر ديشب مرد
وهنوز نان گندم خوب است.
وهنوز ، آب مي ريزدپايين، اسب ها مي نوشند.
قطره ها در جريان ،
برف بردوش سكوت
وزمان روي ستون فقرات گل ياس ».
بله ، مي خوايم به خودمون بگيم كه امروز يه روز جديده وبه قول دوستي كه مي گفت : « هرروز يك زندگي جديد است »( واين جمله رو با خط خوش نوشته بود وبالاي آينه اي كه هرروز صبح موهاشو توش شونه ميكرد چسبونده بود:regular).
بياييد درآغاز سال نو به گذشته نينديشيم و فقط از گذشته درس بگيريم وبه اميد فرداهاي بهتر تلاشمون رو دو چندان كنيم :
« …
پشت سر نيست فضايي زنده
پشت سر مرغ نمي خواند
پشت سر باد نمي آيد
پشت سر پنجرة سبز صنوبر بسته است
پشت سر روي همه فرفره ها خاك نشسته است
پشت سر خستگي تاريخ است
… ».
براي همتون آرزوي سلامتي وخوشبختي مي كنم ( يادم باشه توي مطلب بعدي يه كمي در مورد خوشبختي واحساس خوشبختي پرحرفي كنم) .
مي دونم كه اين روزها سخت مشغول ديد وبازديد ومهموني بازي هستين :regular ، ولي لطفا در مورد مطلب امروز منو از كامنت هاي قشنگتون محروم نكين.
توضيح : همه اشعار متعلق به سهراب سپهري است واز كتاب « هشت كتاب » سهراب كه اميد عزيزم به من عيدي داده گزينش :teeth!!! و رونويسي شده.
ويولت

دیدگاه ها خاموش