هرچي اومدم هيچي نگم و خويشتنداري كنم ديدم نميشه كه نميشه اگه نگم خفه ميشم:whatchutalkingabout!!!
حدود دو سال پيش رفته بودم كردان خودتون ميدونيد كه بهار كردان خيلي قشنگ و خيال انگيزه ولي اون روزها جزو روزهايه بد مريضي من بود تويه كوران يك حمله بودم :confusedطوري كه قدم از قدم نمي تونستم بردارم يادمه صبحش پاشدم رفتم حمام جون دادم تا كارهام را كردم و اومدم بيرون وقتي مي خواستم لباس بپوشم شلوار را با يك بدبختي از پايه چپم رد كردم چون شايد به جرات بگم تازه پام را با كمك دستم بلند كرده بودم يك سانت آمده بود بالا كه من بتونم پاچه شلوار را از زيرش رد كنم (وقتي حالم بده پاي چپم تبديل ميشه به يك تيكه گوشت چون هيچ پيام عصبي را دريافت نمي كنه و من مجبورم با كمك از دستم جابجاش كنم) خلاصه آمدم بيرون به حال بدم توجه نكردم و موهام را درست كردم و آرايش هم كردم آمدم توباغ دوستم كه با من بود گفت به به ببين چه هوا و منظره اي بيا يك عكس ازت بگيرم به سختي رفتم كنار نردهها و تكيه دادم به اون كه تعادلم را از دست ندم و چند تا عكس گرفتم .وقتي عكسها چاپ شد عاشق يكيشون شدم چون اينقدر لبخند پر انرژي و زيبايي تو اون عكس داشتم كه هركي نمي دونست و اون عكس را ميديد به هيچ عنوان نمي تونست شرايط اون لحظه منو حدس بزنه شرايط آدمي كه دو روز بعدش خوابيد بيمارستان واسه زدن كورتن يا همين دوپينگي كه الان مجبور شدم انجام بدم.لبخند لبخند آدمي بود سرشار از انرژي و اعتماد بنفس فردي كه به خودش و تواناييهاش ايمان داره.
وقتي مدتي از نوشتن اين وبلاگ گذشت اين عكس را واسه نويد فرستادم و ازش خواستم اونو با كمي تغييرات و محو كردن تو پس زمينه وبلاگ بگذاره كه اگر فرد آشنايي هم اينجا را خوند با نگاه اول نويسنده را تشخيص نده(اگه هم تشخيص بده مشكلي نيست چيزي نمي نويسم كه شرمنده اش باشم فقط از خود سانسوري ميترسم،گو اينكه امروز آدرس اينجا را به يك آدم خيلي خوب و مثبت ولي به شدت آشنا دادم امان از روراستي:confused) دليلم هم براي اينكار اين بود كه اين عكس همانطور كه به من انرژي داد و لبخندم دوباره بهم ياداوري كرد كه زندگي ادامه داره با همه خوبي و بديش بايد هنوز مبارزه کرد ،اين حس را مي تونه به بقيه هم القا كنه حتي اگه يك نفر باشه باز من موفق بودم.
ولي حالا با توجه به كامنت هاتون مي بينم هيچكي اونو نديده:cry،چرا؟واقعا اينطوريه نمی بينينش:confused؟
والا من که دیده بودمش ..ولی هی رایت کلیک کردم که برش دارم با دقت تر بدون نوشته های روش ببینمش .. نمیشه ! خلاصه سر کاریم ((: در ضمن .. همین یک ذره ای هم که معلوم هست کلی دل منو برده !
عزيزم من ديده بودمش ولی فکر نميکردم تو باشی
جدا که خيلی خوشگلی ويولتم
سلام ويولت عزيزم
تا امروز با حرفای قشنگت دلم رو برده بودی. امروز که عکس خوشگلت رو توی پس زمينه مطلبت ديدم هوش وحواسم هم پريد: « … روی زیبا دوبرابرشده است ».
البته من در خيال خودم تورو همين قدر زيبا ودوست داشتنی می ديدم ولی حالا کاملا مطمئن شدم . هم به عزم واراده پولادين تو (که با وجود وضعیتی که داشتی چنین لبخند ملیحی برلب داری ) و هم به هوش وذکاوت سرشار خودم!!!
به هر حال من که دچارت شدم( اگردلت خواست معنی این جمله آخری رو بهتر بفهمی شعر « مسافر » سهراب سپهری رو یکبار دیگه بخون ). اگر پیداش نکردی به خودم بگو تا توی کامنت بعدی برات بنویسمش.
راستی تا یادم نرفته از نوید عزیزهم بخاطر کار قشنگش تشکر می کنم.
شاد باش و پاینده.
eeeeeeeee من که اينو ديده بودم ! اما شک داشتم که شما باشيد يا نه! واقعا عکس قشنگيه
راستی منم مثل هيلا خانوم تلاش کردم که با رايت کليک عکس رو save کنم تا با دقت ببينمش 
در ضمن ويولت خانوم تو عکس هم خيلی زيبا و خوشگله 
نمي دونيد دچار چه سر در گمي بودم هي براي نويد پيغام ميدادم “نويد هيچکي متوجه تغيير وبلاگ نشده ” گريه مي فرستادم براش ،اونم ميگفت يکي دو روز صبر کن ميبينن اصطلاحا کش شده.صفحه قبلي سيو شده هنوز اين جديده را نمي بينن من هم که بدون ذره اي صبر با وجودي که مطلب جديد را نوشته بودم دوباره نوشتم ولي حالا خيالم راحت شد پپپپوووووففف در ضمن از لطف همه دوستان ممنون چوبکاري نفرماييد که اصلا قابلش نيستم بعد هم ممکنه پررو شم ها دیگه خود دانید.
eee چوب کاری چيه بابا
نکنه مام عکس گذاشتيم تو وبلاگمون چوب کاری شده باشه 
از دست تو سعید بلا گرفته عکس تو رو دیدم هوس کردم منم عکس بگذارم هاهاها
اينقدر من تبليغ اين بلاگ رو کردم و تو دانشگاه ويولت ويوات کردم .فکر کنم همه فکر ميکنن ويولت دختر خالمه . اتفاقا عکست رو هم تو دانشگاه ديدم و نشونشون دادم. فقط يه کمی فيد و فلو ش زياده ( روی منو ……)
ويولت جون غصه نخور من از اول متوجه تغييرات وبلاگت شدم ولی نمی تونستم تشخيص بدم که پشت صحنه کيه و چيه (منم مشکل چشمی داشتم!) ولی حالا که ديدم گفتم وای که چقدر ويولت خوشگله ما نمی دونستيم.
خدا حفظت کنه و سلامتيت را بهت برگردونه.
هوالجميل،عزيزمهربان سلام، عكس زيباي تو، الان بك گراند مانيتورم هست و مطمئن بودم كه خودتي، منتها مال قبل از كسالتت؛ عكس جوريه كه در حال پرش يا طناب بازي نشون ميده… فكر كنم هر كسي حق داشته باشه كه به زيباييت غبطه بخوره… روح و روان، و اراده ات نيز به زيبايي رخ نازت هست. پايدار باشي
سلام ويولت
من وقتی عکس رو ديدم فهميدم عکس خودته اما فکر نکردم بايد ديدنش رو اعلام کنم ويه چيز ديگه اينکه فکر ميکردم اين عکس مال زمان قبل از بيماري شماست نه حتی مال بحرانی ترين شرايط اون شاد و پيروز باشی
ويولت جان تجريه ۲ سال و اندی از بلاگ نويسی ميگه که ناشناس بمونی و فقط عده معدودی که دوست داری بدونن کي هستی بهتره…هميشه وقت برای معرفی کردن خودت هست.
لااقل اين طوری می تونی بی پروا بنويسی.
قربان تو
سلام به جان عزيز خودت ما همين طور توی کف اين عکس بوديم که يعنی اين کی ميتونه باشه و اينا ولی خوب ميدوونی يه کم همش خجالتمون میشد سوال بپرسیم که این یعنی شمایی یه آبجی دیگه است ….. ولی خوب توی حالت محوش که دختره زیباست …از دید زیباشناسی میگم اشتباه نشه
… اما خوب خدا میدوونه اگه عکسه واضح بشه چی از کار دربیاد 
امیدوارم همیشه موفق و شاد باشی
راستی امروز صبح همینطوری به سرم زده بود که راستی آدم برای چی زنده است از همین سوالایی که گاهی اوقات به ذهن آدم میرسه.. نهایتش به این نتیجه رسیدم که برای لذت بردن از زندگی … نتیجه خوب و سریعی بود نه ؟؟؟؟
خوب امیدوارم تو هم همیشه لذت ببری موفق باشی …
ببخشيدا من خودم برات کامنت نميدم!حالا من گفتم زود به زوذد آپديت نميکنم تو هم قطع اميد کردی؟
سلام خانوم
عجب آبجی خوشگلی داریم و خودمون نمی دونیم ما …!!!
درود بر نجابت ايرانی که حتی پس از سالها حاکمیت مذهبی نانجيبان اعتبار خود را از دست نداده است. حتی وقتی تصوير زیبای دختری را که در لبخند و عينک دوديش دردی را فرياد ميزند ديده است فقط سکوت ميکند و دست به دعا برميدارد.
سبز باشيد.
..حالا که دقت ميکنم ميبينمش
سلام خوشگلم
اون لغت محوش منو کشته بيد 
با اين عزيز دوردونه زيبا شناس شديدم موافقم
ااااااااااا
من نميبينم
منم ميخوام
قبول نيست